Dragomir Popović Jekić (1. novembar 1881, Kruševac — 15. mart 1913, Ohrid), poznat kao vojvoda Dejan, je bio srpski hemičar i četnički vojvoda.

Pored toga što je kao mlad bolovao od tuberkuloze, stupio je, i pored protivljenja roditelja, u četnike, napustivši univerzitetsku karijeru asistenta hemije na beogradskom univerzitetu, kao i posao direktora fabrike šibica. Četovao je po Kozjaku i Babuni. Završio je studije hemije na univerzitetima u Nemačkoj, Engleskoj i Švajcarskoj. U vreme Mladoturske revolucije i Aneksione krize 1908. godine, se sa ostalim četnicima iz Srbije povukao u Srbiju.

Tokom Prvog balkanskog rata 1912. godine našao se na lečenju u Švajcarskoj. Odmah posle objave rata došao je u Srbiju. Sakupio je četu od 100 dobrovoljaca i ušao u sastav četničkog odreda vojvode Vojina Popovića poznatijeg kao vojvoda Vuk. U Kumanovskoj bici je teže ranjen, i njegovo slabo zdravlje počelo je naglo da se pogoršava. Umro je 1913. godine u oslobođenom Ohridu, a mesto asistenta hemije na Beogradskom Univerzitetu ostalo je upražnjeno.