Petostruki prvak Balkana Dušan Rajković rođen je 1942. godine u Kruševcu. Nosilac je i srebrne medalje sa Evropskog prvenstva 1983., bivši savezni trener, osnivač Šahovske škole u rodnom gradu, kao i nekadašnji predsednik Šahovskog saveza Srbije.

Za Dušana je šah već u najranijem detinjstvu, u predškolskom uzrastu, predstavljao i igru i sport, ali je na njega Gimnazija izvršila najveći uticaj u vreme kada je bila organizator Omladinskog šahovskog šampionata Jugoslavije 1957. godine. Tada je poželeo da mu se najozbiljnije posveti, što je usledilo već sledeće godine na istom Šampionatu, održanom u Radovljici, na kome je učestvovao kao omladinski prvak Srbije i najmlađi učesnik.

Šahovskim rezultatima koje je Dušan Rajković, inače najbolji đak generacije, postizao u toku gimnazijskog školovanja, doprineli su u velikoj meri direktor škole prof. Vera Matić i razredni starešina prof. Ratko Tošović. Svojim razumevanjem prema šahovskim aktivnostima dopuštali su vrlo česta odsustvovanja sa nastave, što je igranje šaha neprestano iziskivalo, na čemu im je Dušan Rajković beskrajno zahvalan.

Kao student arhitekture, učestvovao je sa reprezentacijom Jugoslavije na tri svetska studentska prvenstva i na prvom od njih zauzeo treće mesto.

Dalje je bio stalno u usponu i uz kontinuirani rad i trud postigao sledeće značajne rezultate: osvojio je titulu internacionalnog majstora 1974. godine i titulu velemajstora 1977. Bio je petostruki prvak Balkana, nosilac srebrne medalje sa ekipnog prvenstva Evrope 1983. godine, uvek kao član jugoslovenske reprezentacije. Najznačajniji lični rezultat postigao je kao šampion Jugoslavije 1983. godine. 

Od 1994. Dušan Rajković bio je savezni trener svih jugoslovenskih selekcija. Te godine je, na inicijativu Opštine Kruševac, osnovana Šahovska škola sa pedeset polaznika kojom je rukovodio. 

Preuzimajući 2004. dužnost predsednika Šahovskog saveza Srbije, sa samopouzdanjem i velikim optimizmom krenuo je u obogaćivanje programa, poboljšanje rada sa mladima, u organizovanje turnira i šampionata, jer je njihovo neodržavanje teško pogodilo sve vrhunske šahiste, ne bi li našem šahu povratio nekadašnju međunarodnu reputaciju.

Dobitnik je Oktobarske nagrade Smederevske Palanke u kojoj živi.
 

(Iz knjige "Razneli nas vetrovi ko maslačke" Radmile Mišić)