Jedna od najvernijih i najlepših kopija čuvene Njegoševe kapele sa Lovćena našla se i na bagdalskom vidikovcu... ali je potpuno neverovatno koliko malo ljudi zna gde se nalazi sjajno urađena Njegoševa bista, okružena čuvenim crnogorskim "gumnom", iako pored nje prođu bar jednom dnevno... 

Bista najvećeg jugoslovenskog pesnika, Petra II Petrovića Njegoša, postavljena je na platou sa južne strane zgrade nekadašnje Skupštine opštine Kruševac, danas Gradske uprave. Svečano je otkrivena 2. jula 1971. godine. Delo je poklonila Kruševcu, povodom njegovog jubileja, supruga autora Sretena Stojanovića, akademskog vajara iz Beograda.

Sreten Stojanović (1898-1960) bio je akademski vajar, crtač, akvarelista, teoretičar, pedagog i javni radnik. Jedan je od prvih profesora na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu. Bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti (SANU), izabran 1950. godine za dopisnog, a od 1959. godine za redovnog člana. Osećaj za monumentalnost izkazuje na spomenicima Karađorđu (1979), Njegošu, Filipu Višnjiću, Mladenu Stojanoviću, a naročito na spomenicima izvedenim posle Drugog svetskog rata na Iriškom vencu(spomenik Sloboda iz 1951) i u Bosanskom Grahovu. Izlagao je još na izložbama nezavisnih umetnika u Parizu 1921. godine. Njegova dela izložena su u više galerija, pored ostalih i u Spomen-zbirci Pavla Beljanskog.

Za izradu originalne Njegoševe biste, umetnik je upotrebio mekani kamen „bihacit“ (od Bihaća), prilično porozne strukture. Zbog opasnosti od propadanja, original je zamenjen odlivkom u brnozi i deponovan Narodnom muzeju. Sastavni deo spomenika čini i posebno uređen prostor. To je malo kameno gumno, potkovičastog oblika sa uzdignutim sedištima za odmor. Ovaj prostor podseća na Njegoševo gumno na Cetinju, gde su se održavali susreti crnogorskih starešina sa svojim vladarima.

Petar II Petrović Njegoš, za života poznat kao vladika Rade (po rođenju Rade Tomov Petrović (1813 – 1851) bio je srpski i crnogorski pesnik, episkop i vladar.

Njegoš je udario temelje moderne crnogorske države uspostavljanjem organa vlasti: Senata, Gvardije i Perjanika i uvođenjem plaćanja poreza. Objedinio je svetovnu i versku vlast proterivanjem guvernadura Radonjića iz zemlje, čime je ukinuta tradicionalna podela vlasti između guvernera koji se oslanjao na Zapad i episkopa koji se oslanjao na Rusiju. Crnogorski episkop, vladar i pesnik Petar II Petrović Njegoš smatra se jednim od najvećih srpskih i crnogorskih pesnika. Njegovo najuticajnije pesničko delo je Gorski vijenac, objavljeno 1847. godine – pesnički ep i drama koja se smatra vrhunskim delom crnogorske književnosti epohe romantizma. Njegoš je ovo delo napisao srpskim narodnim jezikom u desetercu u formi narodne epike. Delo je napisano 1846. na Cetinju, a štampano februara 1847. u jermenskom manastiru u Beču.

Njegoševa bista, rad Sretena Stojanovića, postavljena je u centru grada – kod zgrade tadašnje Skupštine opštine Kruševac u okviru proslave „Šest vekova Kruševca“. Okrenuta, prema Spomeniku Kosovskim junacima. Prilikom otkrivanja Njegoševe biste, 2. jula 1971. godine, u Kruševcu je organizovan veliki miting poezije uz učešće najpoznatijih pesnika iz Beograda, grupe dramskih umetnika Crnogorskog narodnog pozorišta  iz Podgorice i nekoliko naučnih radnika iz Beograda i Crne Gore. Tada su, svoje stihove kazivali: Desanka Maksimović, Skender Kulenović, Vasko Popa, Rajko Petrov Nogo i Živadin Lukić. (iz fonda biblioteke Istorijskog arhiva Kruševac – „Mala enciklopedija kruševačkog kraja – Slobodan Simonović) i (iz fonda biblioteke Istorijskog arhiva Kruševac – „Kruševac i okolina – turističke staze – Adam Stošić, Kruševac 2002.“) …