U Kruševcu je u 94. godini, preminuo Miloš Petrović, profesor književnosti, književni kritičar, esejista,  dugogodišnji glavni i odgovorni urednik časopisa „Bagdala“, bard Književnog kluba „Bagdala“ i inicijator mnogih značajnih kulturnih manifestacija grada. 

Miloš Petrović je rođen u Trsteniku, 1. decembra 1928. godine. Završio je Filozofski fakultet u Beogradu. Radio kao profesor u Gimnazijama u Trsteniku i Kruševcu, kao i Pedagoške akademije u Kruševcu.

Pisanjem književne kritike bavio se gotovo šest decenija. Prvu knjigu - „Čitajući posle Skerlića”, objavio je 1967. godine, a prve kritičke tekstove deset godina ranije. Izuzetnu pažnju naše književne i kulturne javnosti izaziva ne samo njegov ukupni doprinos srpskoj književnoj kritici druge polovine XX i prvih godina ovog veka, nego i dužina i postojanost njegovog bavljenja tom važnom književnom delatnošću. Decenijskom i predanom posvećenošću književnoj kritici gotovo bez premca u našoj sredini, doslednim i dugogodišnjim uređivanjem časopisa „Bagdala” i drugim aktivnostima književne prirode, između ostalog u Udruženju književnika Srbije, u književnoj manifestaciji "Savremena srpska proza" u Trsteniku, u Kruševačkoj filozofsko-književnoj školi, u uredništvu časopisa "Zamak kulture" u Vrnjačkoj Banji, u različitim književnim žirijima, on je obezbedio vrlo prepoznatljivo mesto u sadašnjoj i budućoj slici naše savremene kulture i književnosti.

Raspon njegovih kritičarskih interesovanja prostire se od najstarijih vremena naše književnosti, od Despota Stefana Lazarevića i Monahinje Jefimije, do naših dana, ali ipak sa znatnom prevagom na književnosti XX veka. U prvoj fazi kritičkog rada najviše se posvećivao pesnicima i prozaistima s početka veka o kojima je kritičke sudove davao i Jovan Skerlić, ali bez kritičarske isključivosti koja je ponekad bila svojstvena autoru „Istorije nove srpske književnosti” i mnogih kritičkih osvrta o tadašnjim srpskim piscima. Najveći i najvažniji deo kritičarske aktivnosti Miloša Petrovića odnosi se na tumačenje novih knjiga pisaca koji su se u srpskoj književnosti afirmisali u drugoj polovini XX veka i koji su dali veliki doprinos njenom razvoju i uzletu u tom vremenu.

Bavio se književnom i pozorištnom kritikom. Radove je objavljivao u periodici: Mlada kultura, Bagdala, Književne novine, Književna reč, Književnost, Savremenik, Pozorište, Gradina...

Dobitnik je nagrade Milan Bogdanović, kao i Povelje za životno delo, koju je dodelio UKS, Nagrade SO Trstenik,  Zlatne značke Kulturno-prosvetne zajednice, Godišnje nagrade za kulturu (SIZ kulture Kruševac), Prstena despota Stefana Lazarevića (Bagdala).

Prevođen je na francuski, španski, slovenački i makedonski.

Objavio je knjige: Čitajući posle Skerlića, Iz kruga u krug, Uhvati živu reč, Iz trinaestog reda, Fragmenti i Kod vrnjačke Euterpe.