Autor ove čuvene pesme, koja kod mnogih rasinskih lokalpatriota slovi za neformalnu himnu Lazarevog grada, je pesnik Ratomir Ivanović Šenko iz Stopanje, sela između Kruševca i Trstenika. 

Priča veli da je autor zbog ove pesme '70-ih godina završio i na sudu, jer su smatrali da je pesma šovinistička, pa su čak i zabranjivali njeno javno izvođenje, sve dok je Predrag Drezgić  nije snimio sa Velikim narodnim orkestrom, pod upravom maestra Ljubiše Pavkovića za fonoteku Radio Beograda kao trajni snimak. 

Nakon toga je pesma živnula. Nju su potom snimali mnogi izvođači, ali je prema rečima autora pesme, upravo ovo najbolja verzija koju je obradio Branimir Đokić, a snimila Snežana Đurišić uz pratnju Narodnog Ansambla solista pod upravom Branimira Đokića. Autor muzike je Mihajlo Milovanović - Ciga.

Oj Kruševcu Lazarevo carstvo

Nedaleko od reke Rasine
i Jastrepca, visoke planine
kao bašta rascvetalih ruža
grad Kruševac svima ruke pruža

U njemu je sablja Obilića
carska kula, spomen Jugovića
Lazarica ponosita, stara
srpskoga je pričestila cara

Mili grade, bilo je to davno
kad su Srbi izginuli slavno
na Kosovu izgubiše glavu
da bi srpsku sačuvali slavu

Istorija pamtiće dok živi
a Srbin će tebi da se divi
istorijsko ti si nam bogatstvo
oj, Kruševcu, Lazarevo carstvo