Manastir Naupara pripada Eparhiji kruševačkoj Srpske pravoslavne crkve, nalazi se u istoimenom selu na obali Rasine, kod Kruševca.

Manastirska crkva

Današnja manastirska crkva spada među najstarije primerke Moravskog stila i podignuta je tokom osme decenije 14. veka. Prvobitno je napravljena kao pridvorna crkva nekog lokalnog vlastelina, da bi kasnije bila pretvorena u manastir. Knez Lazar je, u jednoj povelji iz 1382. godine koju je izdao monahu Doroteju, pominje kao deo vlastelinstva manastira Drenče, kod Aleksandrovca. Manastirska crkva je obnovljena 1835. godine, po naredbi kneza Miloša Obrenovića.

Tokom prve polovine poslednje decenije 20. veka, na manastirskoj crkvi su vršeni radovi na istraživanju i konzervaciji njene arhitekture i živopisa, koji su okončani 1995. godine. Naupara se danas nalazi pod zaštitom Republike Srbije, kao spomenik kulture od velikog značaja.

Arhitektura i dekorativna plastika

Manastirska crkva, posvećena Bogorodici, ima osnovu trikonhosa, sažetog tipa, sa kupolom nad naosom i kulom zvonarom nad narteksom. Gornji deo njene fasade ukrašen je kamenom dekorativnom plastikom, među kojom se, svojom lepotom i monumentalnošću, ističe kamena rozeta na njenoj zapadnoj fasadi, a za ulepšavanje fasada korišćene su i slikarske tehnike.

Živopis

Živopis u unutrašnjosti crkve, nastalo je u dva maha, krajem XIV i XV veka, kako je utvrđeno tokom istraživanja 1992. godine, a očuvano je samo delimično. Ktitorska kompozicija, koja je danas sačuvana u manjim delovima, smeštena je na spoju južnog i istočnog zida narteksa, dok se iznad ulaza u centralni deo crkve, nalazi Bogorodica sa Hristom, koji su naslikani u lineti. Hristos Pantokrator bio je naslikan na svodu kupole, po kojoj bili prikazani jevanđelisti i biblijski proroci. Ciklus Velikih praznika naslikan je u zonama ispod kupole, na svodovima bočnih apsida, drugim svodovima i prostoru ispod same kupole, dok su u prvoj zoni južne apside prikazani sveti ratnici.