Prva sistematska iskopavanja u Kruševcu, sprovedena su od strane ekipe Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture pod rukovodstvom arheologa Aleksandrine Jurišić, 1961. i 1962. (od ove godine i u saradnji sa Arheološkim institutom iz Beograda). 

Na uzvišenom platou iznad sadašnjeg gradskog naselja, nedaleko od centra, konstatovani su gradski bedemi, sistem utvrđenja oko donžon kule i jedna veća građevina civilnog karaktera (možda dvorska palata). U okviru ovog prostora najstariji horizonti pripadaju starčevačkoj kulturi sa barbotin i impreso keramikom, odnosno poluloptastim sudovima i peharima na nozi (nivo zemunica), kao i bronzanom dobu sa sudovima uvučenog oboda i trakastim ornamentom (Medijana grupa). Praistorijski sloj se završava nalazima iz gvozdenog doba koje karakterišu “S” ornamenti, fasetirani i tordirani obodi i koji odgovaraju bosutskoj grupi jugoslovenskog Podunavlja, halštat C. 

Tokom istraživanja, tačnije 14. avgusta 1965., severozapadno od zgrade Muzeja, pronađena je i jedna metalna figurina koja predstavlja mlađeg Rimljanina odevenog u togu. On u ispruženoj desnoj ruci kojoj nedostaje šaka, verovatno drži uspravno koplje ili štap, dok šupljina koju obrazuje savijena leva šaka, govori o nekom svitku ili sličnom predmetu koji je takođe držao.

Kada je u pitanju sam srednjovekovni grad, osim navedenih arhitektonskih objekata pronađeno je i različito srednjovekovno oružje, keramika i novac. U gradu se nalazi i Lazareva dvorska crkva posvećena sv. Stefanu (Lazarica), biser moravske arhitekture. 

Do 1976. istraživanja su nastavljena različitim intenzitetom, a zadnji radovi obavljeni su u leto 1998. od strane kruševačkog Muzeja, kada su nanovo potvrđeni postojeći horizonti - tom prilikom otkriven je deo stambenog objekta iz protostarčevačkog perioda.